MÜNŞEAT

-Önsöz / Bayramlık-

Salih Mirzabeyoğlu

TAKDİM

"Münşeat”, mektublar ve nesir yazılar demek... Benim kullandığım mânâ ise, eserin muhtevasında da görüleceği üzere, lûgat karşılığı değil de, iştikakları çerçevesinde anlaşılması gereken, onlardan yön alır ve onlara can verir, kendi muhtevasını temin edici bir kavram, bir ıstılahî mânâ... Hususen bir tarz, bir usul ismi; icâdımın ismi!

·

İflak, “şiir okurken fesahat üzere olmak, kelime ve mânâ icâd etmek” demek; uydurma değil, icâd. “Kelime”, lûgattan mefhuma, mevhumdan kavrama, kategoriden sistem anlamlarına kadar, ister isim, ister sıfat, ister fiil, ister zarf vesaire şeklinde, isterse kendine âit ilimlere mevzu olsun, kendini empoze eden ihtiyaçlara nisbetle icâda mevzudur; keza usul, üslûb ve tarza isim olurken de!

·

"Münşeat”, muhtevası nesir tarzında ele alınmış bir eser değil, bir edebiyat nevi olarak kendini unsurlarıyla tanıtan “şiir” olmadığı gibi, aynı şekilde bilinen “mensur şiir” de değil. Onu “not defteri” kabilinden karalamalardan ayıran husus da, keyfiyet cihetinden karalama olmayan muhtevası ve mücerret şiiriyet belirten edası.

·

Münşeat, “münşee” kelimesinin çoğulu; “münşee” ise, müsvedde yazılan kâğıt ve “yelkeni çekilmiş gemi” anlamına geliyor. “Şi’r”den “şi’ra”ya kadar olan kelimelere bakmak gerek.

·

Şi’r: Şiir. Anlamak, idrak... Şir: Aslan. Süt... Şira’: Yelken. Gemi yelkeni... Şira: Satın alma, satın alınma... Şir’a: Şeria. Bir ırmak veya herhangi bir su menbaından su içmek veya almak için girilen yol.

·

Gemi yelkeni: Yerden bir şey toplamak. Yaşlı olmak. Kadr ve mertebesi büyük olmak. Celil, büyük, ulu. Parlak, açık, zâhir... Suya varacak yol: Her nesnenin muazzamı. Cemaat. Taşkın sel suyu. Taşkın, coşkun. Mürid. Kâr, fayda. Rengi kara olan şeyler. Kust otu. Sevdalar. Baş ağrısı. Rahatsız etme, sıkıntı verme.

·

Müna: Suya giden yol. Birinin yerine kaim-i makam olmak. Arzular. Mekke’de hacıların Kurban Bayramı’nda kurban kestikleri ve şeytan taşladıkları yer.

·

"Su, ışık, nur” gibi iştikak ilgisi yanında, “Kur’ân zatiyeti bakımından nurdur, bu bakımdan kendini idrak etmez; Allah nuru kime verdiyse, Kur’ân’ı da ona vermiştir” meselesi gözönünde tutulursa, Allah’ın muradı olan hakikate nisbetle “bilgi” ve “gerçek”in onun görünümleri olması, uygunlukça, “yol”a ruhça katılmak ve hakikî muhteva demektir ki, bizzat hakikat olur; hakikatten. İşte “şiir idraki”ne misâl bir yerde, o heyet-i mecmuadan olarak, “Münşeat”; eserin ismi, mânâsı ve usul belirtişiyle bu.

·

"Önsöz", takdim; şimdi “Münşeat”ın 1. Levha muhtevasını gösteren bu kısım, 1981’de tek kelimeyle "feci" dizgi ve mizanpaj rezaleti olarak, müstakil bir şiir –diyelim!- kitabı olarak çıktı. Doğru mânâ ve gelişmiş muhtevası, ardındaki Levhaları kendine bağlayıcı olması yüzünden; ayrıca, devam edebilecek “münşeat” tarzı eserlerin ilki mânâsına gelebilir. Göreceğiz!

·

Ïd: Bayram. Gidip tekrar gelen, bir kimsede âdet olan şey... “Suya giden yol” ile Kurban bayramı arasındaki mânâ akrabalığı, “müna” kelimesinde görünüyor. Bunun yanında, “çift” ve “Kurban bayramı” mânâsına gelen “şef” kelimesinin ebcedi de, "Salih Mirzabeyoğlu”na denk geliyor... Ve benim hiçbir iradî dahlim olmadan kendiliğinden görünüveren hoş bir tevafuk: “Elimde Mektubat isimli ve alt başlığı Bayramlık olan bir kitab var. Benim eserim imiş, ikinci baskı!”... Hırka-i Tecrîd isimli eserinde mevcut ve seneler öncesine âit bir rüyâ!

Mânâda "nefsin fedası” olan “kurban”, her ân fedada olmak gereken nefsin muhasebesi cümlesinden niyetine, “münşeat” tarzına mevzu oluyor!

·

Mirar: Kerre. Defa. (Ïd)... Ïd: Bayram...

Mirar: 441... Kısakürek: 441... Salih Mirzabeyoğlu: 441.

İÇİNDEKİLER

TAKDİM

1. LEVHA 1981 – ÖNSÖZ

Eleştiri – (Yarı Doğru)

Eleştiri – (Yarı Yanlış)

Önsöz – Son Nefes

Nokta – Virgül

Bu Saatler

Aşk Sözü

Aşktı Mihenk

Nasibin

Akşam Saatleri

Biri Daha Gitti

Ölüm

Yaşamak – Ölüm

Söz Meydanı

Yumak

Elveda’ya Yakın Düştük

Olumsuz (1)

Olumsuz (2)

Hangi Dava

Samimiyetsizin Samimiyeti

Nuh’un Gemisi

Hesab

Yeniden Doğuş

Ülkenin Birinde

Giden ve Gelen

Sırmalı’ya

Duyuru

Bildiri

Poetika

2. LEVHA MEKTUB

Mektub

Tasvir

Sana

Hayat – Varlık

O Gün Bugün

3. LEVHA ALLAH VE İNSAN

Veda Haccı

Nakil – Akıl

Ben

Birlik – İkilik

Gerçek Dost

Dost

"Milenyum Dinleri"

Ahmak

Gerçek İrade

Kıskançlık

İmân

Kalbin Yolu

Nesh

Üstün İnsan

İlâh – İlâhî

Marifet

Hayvandan Aşağı

4. LEVHA ŞİR VE ÇOCUK

Şir

Zerdüşt

Cemel

Çocuk ve Aslan

5. LEVHA CEMİYET

Hak ve Halk (1)

Kadın ve Erkek

Müjdeci

İlim ve Kudret

Evlilik

Hak ve Halk (2)

Dürüstlük

Köprünün Gerçeği

Doğru – İyi – Güzel

Çalışmak

6. LEVHA SANATA DAİR

Çocuk ve Şair

Şair

Gönül – Dil

Sirkat-i Şi’r

Musavvir

Resim

Güzel İçin

Eser

7. LEVHA HİKMET

Kelâm

Ruh’un Tarifi

Gaib

Tasarruf – Teshir

Kaptan

Tebliğ – Telkin – Tahkik

Bedahet

Sen Düşün

Derviş Sözü

Şafak

Fırtına

Yazmak

Fazilet

İyi – Doğru

Şecaat

Mübdî – Mucid

Gece

Azim

Niyet

Takdir

Güzellik

Güzellik İstiyorum

Can Sıkıntısı

Uyanık Şuur

Sin

Mazi ve İrâde

Kader – Ecel

Nefs

Çocuk – İhtiyar

Büyük İyi

8. LEVHA BİYOGRAFİ

Künyem

Pîrim

Can Pazarında

Gölge

Uyur Gezer

Çilem

Cüce

Şükür

Sefiller

Oyuncak

"En İyi Aktör”

Hey Gidi Günler

Fanilik

İlerlemek (!)

Uslanmadım

9. LEVHA ÖFKE VE HİCİV

Dünya Bezginleri

"Kopma"

Lüzumsuzlar

Hayat Boş-mu?

Allah İçin Buğz

Mahpus

Hoşgörülü Maymun

Yılanlı Kuyudan

Sevinin

Yıldız

Ruh Cimriliği

Haram Olsun

Pişkin

Arsız

Tüymediysen Henüz

Sahte Dost

Alıklar

Tontonlar

Hürriyet

Kitabsız

Ağaç

Savaş

Ceza

Manzara

Batı

10. LEVHA ÇEŞİTLİ

Yazı

Aşk ve Korku

Gökyüzü

Duyuyorum

Sanat

Türkü

Başlamıştır

Katib

Tâbir

Güneş

Dostluk Hakkında

Sükûnet

Adamına Göre

Cinler

Küçük Adam

www.akademya.org